« وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ "مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً" مِنَ الْفِتَنِ وَ نُوراً مِنَ الظُّلَمِ»
« آگاه باشيد آن كس كه تقوا پيشه كند و از خدا بترسد، از فتنه ها نجات مى يابد و با نور هدايت از تاريكى ها مى گريزد- خطبه 183»
ما به حماسه‌های افسان‌گون عادت داریم!
وقتی تاریخ معاصر ایران را ورق می‌زنیم به حماسه‌هایی از این ملت می‌رسیم که به افسانه بیشتر شباهت دارد تا تاریخ به وقوع پیوسته!، مگر پیروزی ملتی ستم‌دیده، استثمار شده و تهی دست بر رژیمی دست‌نشانده، مزدور، تا بن دندان مسلح و مورد حمایت ابرقدرت‌ها و کدخداها کم از افسانه دارد. مگر مامور بودن شن¬های بیابان در طوفان طبس، اولین مرصاد الهی در انقلاب اسلامی، کم از افسانه دارد. مگر حفظ انقلاب از چنگال خائنان و منافقانی که به گواه تاریخ دستشان به خون 17 هزار ایرانی من جمله شهید بهشتی و شهید رجایی آلوده است، کم از افسانه دارد. مگر حفظ خاک و کیان ایران عزیز از تجاوز مزدوران استکبار جهانی با دستانی خالی، کم از افسانه دارد. مگر آزادسازی خونین‌شهر، کم از افسانه دارد، حماسه خرمشهر کار را بجایی رساند که امام (ره) فرمود: خرمشهر را خدا آزاد کرد!.
از آنجایی که برخی از دوستان ما حافظه تاریخی محدودی دارند! از حماسه‌ی اخیر دلیرمردان ایرانی برایشان شاهدی می‌آوریم. مگر قرار نبود که داعش با آن امکانات، تبلیغات و پشتیبانی که برایش فراهم کرده بودند ایران را زمین‌گیر کند. چه شد؟ آیا قلع و قمع کردن نیروهای متحدی که برای یک هدف آمده بودند و شاهد بودیم که در چند ماه جهان را در ترس فرو بردند، توسط رزمندگان جبهه مقاومت با فرماندهی شهید بزرگوار شهید حاج قاسم سلیمانی کم از افسانه دارد؟
و اما یکی از بزرگ‌ترین حماسه‌های افسانه‌گون و کم‌تر شناخته شده‌ی این ملت، 9 دی ماه سال 88 رقم خورد. وقتی استکبار جهانی خود را از حمله مستقیم به این ملت ناامید دید با تمام امکانات به سراغ پروژه انهدام از درون روی آورد. و شد آنچه که ما جز زیبایی چیزی در آن ندیدیم!. جبهه‌ای به گستردگی واشنگتن تا قلب تهران به وجود آمد. همه‌ی گروهای معاند و منافق، از عبدالمالک ریگی گرفته تا اوبامای مودب!، از نخست وزیر امام! گرفته تا مریم رجوی، همه و همه زیر یک لوای متحد جمع شدند و امکانات و توان خود را روی هم ریختند تا فتنه و آشوبی رقم بزنند که به تعبیر قران کریم: و فتنه‌گری (آنان) سخت‌تر و فسادش بیشتر از جنگ و کشتار است. (بقره-191)
در این راستا پیاده نظام این جبهه متحد به نام دموکراسی! به صندوق‌های رای و نظر اکثریت حمله کردند! به نام آزادی بیان، جوانان بسیجی را در خیابان‌های تهران به خاک و خون کشیدند! به نام امنیت، به ماموران انتظامی حمله کردند! به نام آزادی دین و اندیشه، به عزاداری عزاداران در عاشورای حسینی یورش بردند! به نام حکومت قانون، قانونی نبود که زیر پا له نکردند! آری به تعبیر رهبر بزرگوار انقلاب، ایران عزیز در آن برهه دچار فتنه‌ای شد که انقلاب را تا لبه پرتگاه سقوط پیش برد. یا در تعبیری دیگر، فتنه 88 چنان برای کلیت نظام خطرساز شد که جنگ هشت ساله با دشمن بعثی نشد.
بیش از یک دهه از نهم دی ماه سال 88 می‌گذرد ولی همچنان هستند کسانی که نمی‌دانند یا خود را به ندانستن زده‌اند! که چه حماسه‌ای این ملت شهید پرور رقم زد. حماسه‌ای که به تعبیر رهبر عزیز انقلابمان، ادامه حیات این انقلاب را تضمین کرد. این حماسه، جنسش از جنس بصیرت، دلدادگی به آرمان شهدا و حضور در صحنه بود. نهضت بیداریی که بنیانگزارش حضرت زهرا (س) بوده و در بطن زمان جاریست. در حوادث سال گذشته هم شاهد حمایت آحاد مردم از انقلاب و عدم همراهی آنان با جریان نفاق و سلطنت طلب و تجزیه طلب بودیم جایی که شهدای امنیت مثل شهید روح ا.. عجمیان و شهید آرمان علی وردی این حق خواهی و بیداری جاری را به بهترین وجه به منصه ظهور گذاشتند.
دفاع مردم از آرمانهای انقلاب در 9 دی سال 88 یا حوادث سال گذشته، حماسه هایی مثال زدنی اند، که نه در تاریخ معاصر، که حتی در کل تاریخ ایران کم‌نظیر و بعضا بی‌نظیر می‌باشد. پس بیراه نیست اگر بگوییم که ما به حماسه‌های افسانه‌گون عادت داریم!.
شورای کانون بسیج اساتید دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته
چاپ 
ارسال به دوست
